Þorgerður Katrín talar fyrir sjónarmiði þeirra sem horfast ekki í augu við vanda líðandi stundar heldur kjósa að tala um allt annað.

Ráðherrakynningin í Hofi 5. september var um annað en talað er um núna eftir að sameining MA og VMA er runnin út í sandinn.

Madrid er borg sem vissulega er ástæða til að heimsækja eigi menn þess kost. Með beinu flugi þangað er það auðvelt.

Í Madrid er listasafn kennt við Thyssen-Bornemisza (Museo Thyssen-Bornemisza). Þar eru um það bil 900 verk til sýnis frá 13. öld fram á okkar daga.

Um 100 km fyrir norðan Madrid er bærinn Segovía í um 1.000 m hæð yfir sjávarmáli og fyrir norðan hann er háslétta en ekið er um fjallgarð á leiðinni frá Madrid.

Er ævintýri líkast að sjá hvernig byggingarnar tengjast og segja myndir meira en mörg orð.

Sýningunni var mjög vel fagnað en þar mátti vel sjá yfir hvílíkum töfrum fullkomin óperuhús búa.

Þriðjudaginn 19. september fór hópur ferðafélaga úr MR64-árgangi í hópferðarbíl í rúmlega klukkustundar ökuferö til borgarinnar Toledo fyrir sunnan Madrid. 

Árgangur MR64 er nú í árlegri utanferð, að þessu sinni til Madrid, höfuðborgar Spánar.

Fréttastofan beitir valdi sínu til að þegja um ávirðingar í garð starfsmanna hennar. Varaþingmaður vill uppræta þann flokk sem er honum ósammála.

Þegar svo er komið eins og hér er lýst verður ekki hjá því komist fyrir ríkisstjórnir annarra landa að líta í eigin barm og huga að þjóðaröryggi sínu í þessu ljósi.

Með því að taka upp þetta vinnulag fyrir sex árum ýtti ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur öllum umræðum um „nýju stjórnarskrána“ út af borði sínu.

Konráð lýsir ánægju yfir „hugrekki“ kjósenda og bætir við að í heimalandi sínu, Íslandi, sé hættulegt að taka þátt í kosningum vegna fjarveru lögreglu og skorts á viðunandi öryggi.

Hér skal tekið undir með Reyni Traustasyni þegar hann segir þetta mál „hið vandræðalegasta“ fyrir ríkisútvarpið og blaðamannafélagið. 

Bjarni Benediktsson, fjármála- og efnahagsráðherra, hefur undanfarnar vikur áréttað að í stjórnkerfinu og við siglingu þjóðarskútunnar gildi ákveðin verkaskiptingur

Með því að afsala sér formennsku í þingflokknum skapar Óli Björn sér meira svigrúm en ella til að veita aðhald í nafni einstaklingsframtaks og athafnafrelsis á þingi.

Þetta samspil málglaðra þingmanna sem hirða ekkert um sannleiksgildi orða sinna og gagnrýnislausra fjölmiðla rýrir bæði álit á alþingi og fjölmiðlum.

Áformin um sameiningu skólanna eru hins vegar dauðadæmd, vegna aðferðafræði við úrvinnslu og kynningu auk skorts á sannfærandi rökum fyrir að niðurrif rótgróinna skólastofnana bæti menntun. 

Í umræðum um dapurlegan frágang á fjölsóttum ferðamannastöðum er gjarnan látið eins og leita þurfi út fyrir höfuðborgina til að sjá merki um hann. Það er misskilningur, það nægir að ganga um Skólavörðuholtið. 

Tvennt nefndi borgarstjóri til að draga athygli almennings frá þessu ranga mati á þróun fjármála borgarinnar: (1) Parísarhjól og (2) Perluna.

Þótt Kristrún flokksformaður lýsi sjálfri sér sem framúrskarandi fjármálaráðherra stefnir hún á forsætisráðherrastólinn. 

Sérstakir talsmenn, erlendir og innlendir, við bryggjuna lýstu þeim sem fórnarlömbum lögreglu sem jafnvel sýndi rasíska tilburði.

Verður ekki annað séð en kaup Freyju á olíu í Þórshöfn á dögunum séu innan þess ramma sem mótaður er í áliti stjórnskipunar- og eftirlitsnefndar.

Í morgunsárið bárust fréttir um að tveir mótmælendur hefðu í skjóli nætur klifrað upp í möstur á Hval 8 og Hval 9, hlekkjað sig og sest þar að á palli

Við öllum sem utan Samfylkingarinnar standa blasir hins vegar að í sex manna þingflokki Samfylkingarinnar hefur Kristrún ýtt tveimur konum til hliðar, Helgu Völu og Oddnýju Harðardóttur. 

Hugsjónir búa að baki óheilindunum. Annars vegar ósk um aukinn „félagslegan fjölbreytileika“ í Breiðholti og hins vegar óvild í garð Reykjavíkurflugvallar. 

Þessi saga kemur í hugann nú þegar Svandís Svavarsdóttir matvælaráðherra hefur tekið U-beygju í afstöðu til hvalveiða. Að vísu ekki „hægt og í mjög stórum sveig“ heldur hratt og klúðurslega.