Sagan kennir að verðbólgan verður ekki sigruð nema allir leggist á eitt gegn henni. Þess er þörf núna.

Betri blær á stjórnarsamstarfinu, bætti stöðu stjórnarflokkanna. Á því verður að taka. Framtíðin ræðst ekki af þrasi undir liðnum störf þingsins eða fundarstjórn forseta!

Orri Vésteinsson, prófessor í fornleifafræði við Hí, færir þrjár sterkar röksemdir gegn lokun borgarbókasafnsins.

Aðildin að samningnum hefur skapað íslenskum ríkisborgurum ný réttindi og þeir geta gert kröfu um að réttur þeirra til að njóta réttinda og skyldna sé virtur.

Að þekkja hvorki eigin sögu né annarra þrengir sjónarhornið til mikilla muna og er í raun í algjörri andstöðu við alþjóðavæðinguna.

Við teljum okkur trú um að við séum mjög nútímavætt og opið samfélag en kerfislegar brotalamirnar eru fjölmargar.

Langlundargeð utanríkisráðherra og embættismanna hennar í garð oflátunga rússneska stríðsherrans sem nú er eftirlýstur af alþjóðasakamáladómstólnum vekur vaxandi undrun.

Þögnin um utanríkis-, öryggis- og varnarmál í ályktunum landsfundar VG stafar ekki af gleymsku heldur af djúpstæðum vanda flokks sem skortir þrek til að gera upp við úrelta fortíðarstefnu. 

Líklega stafar þögnin um utanríkismál af því að VG treystir sér ekki til að árétta fyrri stefnu sína gegn NATO og vörnum landsins á þessum tíma.

Í stað þess að semja sjálfur við sjálfstætt starfandi leikskóla íhugar borgarstjóri að þrengja að starfsemi slíkra skóla með hertum opinberum reglum og fyrirmælum.

Ástæðan fyrir að Ögmundur Jónasson gagnrýnir sérþjónustuna sem landflótta Venesúelabúar njóta hér fellur að sósíalískum skoðunum hans.

Í fréttinni er vísað til könnunar sem neytendasamtökin Which? létu gera og var nær helmingur dómkrafna á hendur Wizz Air.

Þingmenn Samfylkingar og Viðreisnar fylgdust með hverju skrefi málsins fyrir hönd Frigusar II og Ólafur Arnarson, blaðamaður Fréttablaðsins, gerði það sama.

Lesendum til glöggvunar skal tekið fram að það sem hér er nefnt byrlunarmál er gjarnan kennt við svonefnda „skæruliðadeild“ Samherja.

Sögulegur áfangi hefur náðst skref fyrir skref fyrir íslenskuna í stafræna heiminum. Í Morgunblaðinu í morgun (16. mars) ræðir Guðmundur Magnússon við spjallmennið ChatGPT sem segist spennt að læra íslensku

Allar hörmungarnar sem Úkraínumenn mega þola stafa af tilefnalausri innrás Rússa og tilraun Vladimirs Pútins til að afmá Úkraínu af landakortinu og uppræta menningu úkraínsku þjóðarinnar með aðferðum sem rússneskir alræðisherrar hafa áður beitt.

Umræður um innlend mál draga stundum dám af aðferðunum sem Pútin og Lavrov nota, annaðhvort er hreinlega logið eða legið á upplýsingum til að fegra lélegan málstað.

Það hefur verið ævintýralegt að fylgjast með því undanfarin ár hvernig gamalgrónir fjölmiðlar laga sig að breyttum aðstæðum, ekki síst með aukinni sókn á netið.

Bjóði ESB-aðildarsinnar ekkert annað en gamlar lummur á 10 ára ártíð íslenska ESB-aðildardraumsins halda uppvakningarnir áfram rölti sínu.

Dómarar gera ríka kröfu til þess að ákæruvaldið leggi fram skýrar upplýsingar um hvað raunverulega vaki fyrir mönnum sem leggja á ráðin um hryðjuverk.

Hér stefnir í orkuþrot vegna innbyggðra tafa- og hindrana. Á sama tíma minnkar allur áhugi frumkvöðla á sviði iðnaðar, hugvits og þekkingar.

Borgarstjórn hefur ákveðið að svipta safnið húsnæðinu og menningarráðherrann lætur eins og það sé bara eftir að velja lóð því að starfshópur sé að taka til starfa.

Við erum miklir snillingar við að hanna frumskógarkerfi til að fela markmið svo að ekki sé minnst á mótun leiða til að ná þeim. Að leysa orkukreppu með því að slökkva ljós er varla á dagskrá?

Borgarskjalasafnið verður aldrei bjarghringur í skuldafeni meirihlutans. Miklu meira en niðurlagningu þess þarf til að lækka ávöxtunarkröfuna.

Hér heyrist hvorki hósti né stuna í þessa veru um TikTok þótt alþingi hafi nýlega samþykkt uppfærslu á þjóðaröryggisstefnu, ekki síst með netöryggismál að leiðarljósi.

Skipuleg aðför að lykilstofnunum: Samfylkingarmenn vilja loka Borgarskjalasafni og svipta Ríkisendurskoðun sjálfstæði. 

Krafa þingmannsins er með öðrum orðum sú að alþingi samþykki að vega að sjálfstæði ríkisendurskoðunar til að þjónusta fjárfesta sem telja að þeir hafi verið hlunnfarnir.

Það sem Magnús Ragnarsson lýsir í athugasemd sinni á ekkert skylt heiðarlega blaðamennsku heldur snýst um eitthvað allt annað.

Málarekstur fyrir héraðsdómi hefur vakið upp umræður um Lindarhvol ehf. og skjal sem Sigurður Þórðarson skilaði hálfunnu þegar Skúli Eggert varð ríkisendurskoðandi árið 2018.Dwil 

Vakir ekki einmitt fyrir prófessornum fyrrverandi að hleypa deilunni „endanlega út af teinunum“? Hann vill ekki að samið verði.