Valdboð til að breyta ferðavenjum og lífsháttum auk meiri skattheimtu er meðal þess sem kjósendur geta valið sér á kjördag. Hinn kosturinn er að kjósa D-lista Sjálfstæðisflokksins.

Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir utanríkisráðherra hefur nú sent frá sér tímabæra og markverða samantekt um áherslur og aðgerðir í varnarmálum á kjörtímabilinu sem er að ljúka. 

Hér er vikið að gífurlega mikilvægum þætti atvinnulífsins sem stuðlar að því að Ísland er kjörið land tækifæra á hátækniöld. Þetta gerist ekki af sjálfu sér þótt byltingin hafi verið hljóðlát.

Ætlunin er að flokka land í fjóra flokka í samræmi við útgefnar leiðbeiningar um flokkun á landbúnaðarlandi. Megináhersla verður lögð á land sem skilgreint er í flokkana mjög gott ræktunarland og gott ræktunarland. 

Bera má saman atvikið í VMA á Akureyri og það sem gerðist í kjörbúðinni í írska bænum Kanturk. Í báðum tilvikum voru flokksleiðtogar í kosningaleiðangri.

Sjálfstæðisflokkurinn er eini stjórnmálaflokkurinn sem leggur áherslu á menntamál í kosningabaráttunni.

„Það er tímabært að sýna Íslendingum fulla hörku (e. play hardball) þar til þeir átta sig á að kínverskir fjármunir muni ekki vega upp á móti kostnaðinum við að stofna öryggi Norður-Atlantshafs og norðurslóða í hættu.“

Sé ætlunin með setningunni að telja lesendum trú um að trúverðugleiki eigi við um stjórnmálastarf Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar eru orð Bergþórs ekki trúverðug.

Vandi Viðreisnar felst í skorti á trúverðugleika þegar kemur að sjálfu kjarnaatriðinu að baki flokknum, baráttu hans fyrir aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Er þessi undarlega blekking frambjóðanda Viðreisnar aðeins enn eitt dæmið um hve vesæl gagnrýnin á efnahagsstefnuna er.

Þrískipting valdsins vekur spurningar um hvort dómarar hafi heimild til að ákveða hvernig þingmenn fari með vald sitt innan þings þótt óumdeilt sé að dómarar geti úrskurðað hvort efni laga brjóti í bága við stjórnarskrá.

Þegar vinstrisinnar verða rökþrota hrópa þeir gjarnan: Skrímsladeild Sjálfstæðisflokksins! Við hverja þeir eiga er óljóst enda ávallt um eðlislægt hræðsluóp að ræða.

Forysta Viðreisnar verður að gera kjósendum grein fyrir hvað raunverulega felst í ESB-ummælunum sem oddviti hennar í Suðurkjördæmi lét falla. 

 Í mars 2018 studdi Sigmundur Davíð tillögu um vantraust á Sigríði Á. Andersen sem dómsmálaráðherra vegna deilna um skipan dómara í landsrétt.

Leiðir Erlendur sterkar líkur að því að meðferð fjárins hafi brotið í bága við lög um peningaþvætti sem framfylgt sé af hörku og mikilli skriffinnsku gagnvart fjármálafyrirtækjum. 

Það sýnir aðeins að íslenskir stjórnmálamenn eru á villigötum geri þeir hvalveiðar að því stórpólitíska máli sem nú er enn einu sinni reynt með aðstoð launaðs huldumanns. 

Hvalavinir fengu þarna góðan bandamann, sjálfan Jón Ólafsson. Hann vill alls ekki að rætt sé um ólögmætu aðferðina við öflun þessara sérkennilegu upplýsinga. 

Við framkvæmd frjálsra kosninga er um heim allan varað við erlendri undirróðursstarfsemi í pólitískum tilgangi. 

Víðir svaraði í samræmi við það sem hann taldi falla að stefnu þess flokks þar sem hann skipar oddvitasæti í mikilvægu kjördæmi.

Hvað veldur þögn Miðflokksins um mikilvægasta lið í hagsmunagæslu þjóðarinnar á mestu umbrotatímum í alþjóða- og öryggismálum frá lokum annarrar heimsstyrjaldarinnar?

Séu þessi mál brotin til mergjar sést að ekkert þeirra hefur neinn varanlegan skaða í för með sér, úr öllum þeim má bæta, ekkert þeirra gengur gegn lýðræðislegum stjórnarháttum.

Oddviti Samfylkingarinnar í Suðurkjördæmi gengur nú fram fyrir skjöldu með yfirlýsingu um að þar sé besti jarðvegurinn fyrir skattauppskeru flokks síns. Skyldi hann sópa að sér fylgi?

Nú hefur nýja Samfylkingin hins vegar tækifæri til að reka af flokknum slyðruorðið og sýna í verki að þeir sem standa á þennan hátt að samkomulagi um eignir ríkisins njóti ekki stuðnings flokksforystunnar. 

Hér hefur í áranna rás ekki verið lýst neinni aðdáun á Trump og beinist gagnrýnin að málflutningi hans, orðbragði og stjórnarháttum. Seigla hans er ótrúlegt. 

Af minna tilefni en hér er rakið hefur verið leitað til eftirlitsaðila og jafnvel dómstóla til að fá úrskurð um lögmæti opinbers gjörnings .

Hildur Björnsdóttir oddviti sjálfstæðismanna í borgarstjórn brást snarlega við þessum orðum Pawels og sagði sama sunnudag á FB-síðu sinni að hann færi með rangt mál.

Kolbrún andmælir þeirri skoðun Ólafs Þ. Harðarsonar stjórnmálaskýranda að þetta mál sé „stormur í vatnsglasi“, það flokkist „engan veginn undir það“. 

Í sjónvarpsumræðunum benti Bjarni á að árangur hefði náðst og hann yrði meiri í baráttunni við verðbólguna og einnig að tekist hefði að snúa óheillaþróun við í útlendingamálum. 

Sjálfstæðisflokkurinn á að hafa forystu um að brotist verði með lagasetningu undan hafstastefnu lóðaskortsins á höfuðborgarsvæðinu.