Eftir að friðarverðlaun Nóbels fóru til Liu Xiaobo árið 2010 lokuðu ráðamenn í Peking umsvifalaust á innflutning á sjávarafurðum til Kína frá Noregi.

Meðalhófsreglan er ekki aðeins vörn fyrir borgarana heldur einnig fyrir stjórnvöld vilji þau njóta almenns trausts.

Ef Ásgeir Jónsson hefði nefnt hjólastíg til marks um mikilvæga opinbera framkvæmd hefði Smári glaðst en að nefna Sundabraut til sögunnar er „galið“.

Heilbrigðiskerfið er í svipuðum sporum og háskólastarfsemin var fyrir rúmum 20 árum áður en losað var um ríkisfjötrana.

Pólitísk spenna í Namibíu vegna Fishrot-hneykslisins er mikil. Píratar og fleiri reyna að endurspegla hana hér á landi.

Varleg afstaða ESB mótast af viðurkenningu á að ekkert breytist í Hvíta-Rússlandi nema með þátttöku Rússa.

Deilt er um hvernig unnt er að hefta útbreiðslu heimssóttarinnar sem breiðist út í bylgjum og verður að líkindum ekki unnt að hefta fyrr en bóluefni finnst.

Nú hafa borist fréttir af framvindu tveggja RÍM-verkefna fornleifagreftri á Þingeyrum í Húnaþingi og Odda í Rangárþingi.

Ráðherra í Namibíu ákveður árlegt aflamark fyrir hverja tegund og úthlutar kvóta til handhafa nýtingarréttar eftir eigin hentisemi.

Frétt um að fólk vilji ekki skýra blaðamanni frá einkamálum sínum er birt til að gera viðkomandi einstaklingi óleik, oft að tilefnislausu eins og í ofangreindu tilviki.

Hann hefur styrk af því að staða ríkissjóðs var sterk undir hans stjórn þegar áfallið vegna veirunnar varð.

Vonir standa til að með bóluefni verði unnt að kippa flestu í liðinn sem aflaga hefur farið þótt enginn segi fyrir um það núna hvaða varanleg áhrif faraldurinn hefur á daglegt líf okkar.

Við áhorf á „fréttir“ vissu allir nema fávísustu áhorfendur að þeir fengju aðeins að kynnast annarri hlið mála.

Ann Linde segir að heitið Belarus sé nú notað sem viðurkenning á þjóð sem hafi lengi viljað árétta sjálfstæð sérkenni sín og fullveldi lands síns.

Nokkrar sumarmyndir teknar af folaldi

Breskir læknaprófessorar telja þá leið sem íslensk stjórnvöld hafa nú valið öruggustu aðferðina til að hemja veiruna á landamærunum.

Þetta verður örugglega til þess að grímurnar verða að hörðu pólitísku ágreiningsefni ekki síður en póstþjónustan.

Auðvelt er að komast að þeirri niðurstöðu að stjórn Blaðamannafélag Íslands sé á röngu róli í viðhorfi sínu til fjölmiðlunar og byltingarinnar þar í ályktun sinni.

Spennan í íslenska fjölmiðlaheiminum snýr þó ekki að þessu heldur því sem segir í upphafi yfirlýsingar RÚV vegna myndbandsins: „Í Fréttablaðinu í dag er fréttamaður RÚV, Helgi Seljan, borinn þungum sökum.“

Hér er um hefðbundið stjórnarandstöðu glamur að ræða af hálfu flokks sem sjálfur hefur enga stefnu og velur sér aðeins eitt hlutskipti: að sitja á stól vandlætarans.

Vilji Morgunblaðið „stjórnmálavæða“ COVID-19-umræðuna ætti blaðið að velja sér annan bandamann til þess en formann Viðreisnar.

Það dregur athygli frá raunverulegu hættunni að stofna til deilna um komu útlendinga til landsins. Með þeim er ekki spornað gegn heimagerðu hópsmiti.

Þessu er haldið til haga hér af því að afskipti okkar stjórnmálamanna þessa tíma voru óhjákvæmileg og nauðsynleg til að tryggja þau réttindi sem minnt er á og fagnað ár hvert á Hinsegin dögum.

Eftir að fréttin birtist minnti gamall starfsmaður Eimskips mig á að forráðamenn félagsins hefðu í upphafi tíunda áratugarins lagt mikla vinnu í að kanna flutninga til og frá Noregi.

Margt minnisstætt gerðist í Líbanon-ferðinni. Kynnin af François Jabre, aðalræðismanni Íslands, eru ógleymanleg og heimsókn í fallegt heimili hans í hæðunum fyrir norðan Beirút.

Í gömlu varnarstöðinni er nú fjölþætt hverfi sem vex og dafnar samhliða umsvifunum á Keflavíkurflugvelli, í raun ótrúlegur vaxtarbroddur.

Þegar Fox, The New York Times og MSNBC, beri hlutdrægni sína utan á sér geti Bandaríkjamenn hætt að gera sér gyllivonir um hreinleika blaðamennskunnar.

Hættulegasta afleiðingin er að staðið sé í vegi fyrir rökræðum og upplýstum umræðum um framvindu þjóðfélagsmála.

Við Íslendingar búum við einstök náttúrugæði auk sundlauganna í hverjum bæ. Okkur er ekkert að vanbúnaði að bregðast vel við hvatningu forseta Íslands.

Stjórnarflokkarnir þrír leggja sig fram um að leysa mál en stjórnarandstöðuflokkarnir fimm þrífast á upphrópunum og tilraunum til að auka á vanda frekar en boða lausnir.