Spyr Le Figaro hvort frelsið til að fara ferða sinna teljist ekki til grundvallarréttinda sem vinstrisinnuð borgarstýran verði að virða. Í stað þess gefi hún út alls kyns boð og bönn.

Eigum við viðurkennt íslenskt orð til að lýsa hugmyndafræðinni að baki þjófnaðinum á styttu Ásmundar Sveinssonar, Fyrstu hvítu móðurinni í Ameríku?

Áttu stjórnmálamenn sem samþykktu aðferðafræði bankasýslunnar að sjá að þetta yrðu afleiðingar stefnumótandi ákvarðana þeirra? Það er af og frá.

Umræðurnar sem nú fara fram eru vissulega átök milli stjórnar og stjórnarandstöðu. Þær eru þó ekki síður keppni milli stjórnarandstöðuflokkanna og innan þeirra.

Í þjóðfélagi þar sem enginn munur er gerður á aðal- og aukaatriðum, ráða aukaatriðin ferðinni því að þau krefjast einskis.

Þau kepptu einnig í seinni umferð forsetakosninganna árið 2017 og þá sigraði Macron með yfirburðum (66,10% – 33,90%). Talið er að munurinn verði minni núna, kannanir benda til 54% – 46%.

Öll stóru íþróttamannvirkin í Laugardalnum eru eldri en 30 ára. Nú ræður borgin ekki við nauðsynlegt viðhald íþróttamannvirkjanna.

Baldur Þórhallsson hefur tekið frumkvæði meðal háskólamanna í umræðum um öryggis- og varnarmálin í ljósi innrásar Pútins í Úkraínu.

Í dag er víða bjart í íslensku þjóðlífi þrátt fyrir eltingarleik of margra við skuggahliðarnar. Hér verður vikið að grein sem vekur bjartsýni.

Ríkisstjórnin hefur tekið skýra pólitíska forystu. Viðurkennt er að móta verður nýjan ramma um söluferli fjármálafyrirtækja.

Í mörg misseri hefur ráðaleysi Reykjavíkurborgar vegna deilna verktaka við framkvæmdir til endurbóta á íþróttaaðstöðu í Laugardalnum tafið fyrir öllum úrbótum þar.

Krosskirkja í Austur-Landeyjum hefur nýlega verið endurbætt en þar er söguleg altaristafla sem kirkjunni var gefin árið 1650.

Að sumu leyti minnir söfnuðurinn sem kom saman á Austurvelli föstudaginn langa á það sem kann að gerast í frönsku forsetakosningunum eftir viku.

Í byrjun vikunnar taldi landamæraeftirlit Úkraínu að tæplega 900.000 flóttamenn hefðu snúið aftur yfir úkraínsku landamærin. Fréttastofan AFP hefur síðan birt fréttir um að 25.000 til 30.000 Úkraínumenn snúi heim daglega

Fjöldamorð, stríðsglæpir og grunsemdir um þjóðarmorð er það sem einkennir orðspor rússneska hersins eftir 50 daga stríð í Úkraínu.

Allar ríkisstjórnir Norðurlandanna nema sú íslenska hafa boðað og kynnt aðgerðir í öryggismálum vegna stríðsins í Úkraínu.

Fyrir Kristrúnu sem breytti þremur milljónum í áttatíu með hlutabréfaviðskiptum er þarna mjög sterkt að orði kveðið um gróða annarra af slíkum viðskiptum.

Nú efndu Samtök hernaðarandstæðinga til kræklingatínslu í Hvalfirði til að auglýsa sig í tengslum við heræfinguna Norður-víking.

Nú ræður stefnan um dreifða eignaraðild ferðinni við söluna á eign ríkisins í Íslandsbanka en ekki kjölfestustefnan eins og í upphafi aldarinnar undir forystu framsóknarmanna.

Alþingi vildi ekki leggja niður bankasýsluna árið 2015. Forsöguna og stöðu þessarar opinberu stofnunar verður að hafa í huga núna.

Faglegir stjórnarhættir mega sín einskis þegar pólitíska blóðlyktin fyllir vit þeirra sem er í raun alveg sama um góða stjórnsýslu en hafa ekki áhuga á öðru en ala á ófriði og upplausn.

Stjórnarandstæðingar leggja alla áherslu á formið og beina öllum kröftum að því hver eigi að rannsaka það sem gert hefur verið í umboði þingsins eftir fjölmarga fundi í þingnefndum og umræðum.

Þegar rætt var um færeysk málefni snerust umræðurnar að verulegu leyti um endurgerð ratsjárinnar á Sornfelli skammt frá Þórshöfn sem reist var í lok sjötta áratugarins en lokað 2007.

Sagan geymir því miður mörg dæmi um að atburðarás verði á þann veg að ekki sé aftur snúið á friðarbraut með samningum við þann sem ákveður að rjúfa friðinn og krefst þess að vald sitt og hernaðarmáttur ráði.

Orðin að „flengja uppreisnarmenn“ þegar rætt er um embættismenn og „uppræting“ á kúltur eru beint frá menningarbyltingunni í Kína.

Sigmundur Ernir Rúnarsson, ritstjóri Fréttablaðsins, rak Helga Vífil undir lok miðvikudags 30. mars og Guðmundur Gunnarsson kom til starfa að morgni föstudags 1. apríl.

Heilbrigðisáðuneytið fór ekki að ráðum starfshópa, embættis landlæknis eða eigin verkefnisstjórnar við undirbúning og framkvæmd tilfærslunnar.

Kolbrún Bergþórsdóttir vill að borgarstjórabíóið haldi áfram af því að Dagur B. sé „eins og fæddur í embættið“ og best sé að sætta sig við hann áfram „þótt hann hafi reyndar setið lengi“.