Þarna eru fjórir flokkar með 13 borgarfulltrúa, þeir þurfa 12 til meirihluta. Hætta er á að einn verði út undan, flokkurinn með eina borgarfulltrúann, Viðreisn, nema rétt sé haldið á spilum.

Þingmönnum sem tóku ráðherra til bæna vegna þessa á þingi 23. maí eru upphrópanir vegna frétta kærari en löggjafarstarfið sem þeir eru kjörnir til að sinna.

Að sjálfsögðu verða formlegu viðræðurnar færðar í málefnalegan búning. Allt stefnir þó í dag til þeirrar áttar að Einar verði borgarstjóri, Dagur B. formaður borgarráðs og Dóra Björt forseti borgarstjórnar. Hvað skyldi Þórdís Lóa fá fyrir sinn snúð?

Þá einkennir málaflokkinn og umræður um hann hve auðvelt er fyrir þá sem sætta sig ekki við lögmæta niðurstöðu að gera málstað sinn að „almenningseign“ með málflutningi í fjölmiðlum.

Lygin sem Lavrov hefur flutt heimsbyggðinni undanfarna mánuði gerir hann að marklausri málpípu. Hann er að því leyti fyrirmynd þeirra Ingibjargar Gísladóttur og Hauks Haukssonar.

Hafi eitthvað gengið sér til húðar í þessum kosningum er það þessi útilokunartilraun gagnvart Sjálfstæðisflokknum.

Höfnun Dags B. á símtali við Hildi ætti ekki að koma á óvart miðað við hve honum er tamt að sýna þeim óvirðingu sem hann telur að gangi á sinn hlut.

Hugvitinu á ekki aðeins að beita til að efla útflutningsgreinar heldur einnig til að takast á við kerfislægan vanda í opinbera stjórnkerfinu sjálfu og í samskiptum launþega og atvinnurekenda.

Haft er eftir Þórdísi Lóu að hún hafi „lært í pólitík að útiloka aldrei neitt og ég held að það sé bara mjög mikil lexía.“