Kristrún blæs til átaka
Það mátti helst skilja ummæli forsætisráðherra á þann veg í Kastljósi að hún teldi harðar deilur um auðlindamálið sér og stjórn sinni til framdráttar.
Áhorfendur Kastljóss að kvöldi mánudagsins 23. júní sáu og heyrðu hvers vegna ekki tekst að ljúka þingstörfum undir forystu Kristrúnar Frostadóttur, forsætisráðherra Samfylkingarinnar. Annars vegar lætur hún eins og það verði að semja til að koma til botns í málum og hins vegar ræðst hún á stjórnarandstöðuna og sakar hana um að fara með rangt mál þegar bent er á hverja villuna eftir aðra í auðlindafrumvarpi ríkisstjórnarinnar.
Það er mikill misskilningur að það séu lögin sem þingmenn starfa eftir í þingsalnum, kerfið, sem valdi því til dæmis núna að umræður dragast á langinn. Við blasir að málsmeðferð ríkisstjórnarinnar og hrokafullt viðhorf ráðherra og formanns atvinnuveganefndar þingsins í garð þeirra sem benda á veikleika í auðlindafrumvarpinu ræður núverandi stöðu á alþingi. Annaðhvort setjast fulltrúar ríkisstjórnarinnar til viðræðna við fulltrúa minnihlutans og hagaðila málsins og semja um niðurstöðu eða deilt verður áfram og síðan tekist á um einhliða niðurstöðu fyrir dómstólum.
Það mátti helst skilja ummæli forsætisráðherra á þann veg í Kastljósi að hún teldi harðar deilur um auðlindamálið sér og stjórn sinni til framdráttar. Hún væri að ná sér niðri á fjórum eða fimm fjölskyldum í landinu, best væri að lækka í þeim rostann eða jafnvel ýta til hliðar með hærri sköttum. Að málflutningur af þessu tagi sé talinn sæma forsætisráðherra og stuðla að snurðulausri afgreiðslu mála á alþingi er nýmæli.
Kristrún Frostadóttir í Kastljósi 23. júní 2025.
Í grein í Morgunblaðinu í dag (24. júní) segir Hildur Sverrisdóttir, þingflokksformaður sjálfstæðismanna, að á alþingi hafi stjórnarliðar reynst óþreytandi við að úthrópa alla þá sem setja sig upp á móti auðlindamálinu „sem skósveina einhverrar andlitslausrar auðvaldsklíku eða andstæðinga lýðræðis“. Þetta var einmitt boðskapur forsætisráðherra í Kastljósi. Hún kenndi hins vegar „auðvaldsklíkuna“ við fáeinar fjölskyldur án þess þó að treysta sér til að nafngreina þær.
Hildur segir einnig að stjórnarsinnar hafi margítrekað þau skilaboð að kosningasigur 30. nóvember 2024 hafi veitt „þeim skýlausan rétt til þess að leiða í lög hvað eina sem þeim dettur í hug, múðurslaust“. Þetta voru einnig skilaboðin sem Kristrún Frostadóttir flutti í Kastljósi.
Málflutningurinn minnir á það sem öfgafyllstu trumpistarnir segja í Bandaríkjunum. Sjálfur braut þó Donald Trump odd af oflæti sínu og gegn vilja háværs hóps stuðningsmanna sinna þegar hann gaf fyrirmæli um árás á kjarnorkustöðvar Írana. Eftir stríðsaðgerðarnar fagnar hann nú sigri og vopnahléi milli Ísraela og Írana.
Forherðing Kristrúnar, stjórnar hennar og fylgismanna gegn fjölskyldunum sem þau vilja knésetja er svo mikil að hvorki er vilji til viðræðna og samráðs um öll vafamálin sem hafa vaknað né vopnahlés í því skyni að finna málamiðlun. Kröfuna um að breyta verði fundarsköpum alþingis eða beita „kjarnorkuákvæðinu“ í þeim til að stöðva umræður um auðlindamálið ber að skoða sem málefnalega uppgjöf.
Málflutningur í þá veru að óvissan sem skapast í atvinnulífi um land allt vegna frumvarpsins sé þeim að kenna sem verða fyrir barðinu á skattahrammi ríkisstjórnarinnar er ekki boðlegur. Hann er hins vegar í anda vinstristjórna um heim allan sem vega að efnahag þjóða sinna í eltingaleik við „auðvaldsklíkuna“ og telja ekkert eðlilegra en misbeita skattavopninu í því stríði.