Vegið að hátækni
Meðal 47 umsagna sem atvinnuveganefnd hefur á milli handanna má taka sem dæmi það sem fram kemur í bréfi forsvarsmanna átta tæknifyrirtækja sem hafa sérhæft sig í nýsköpun og þjónustu fyrir sjávarútveginn.
Nú eru nefndardagar á alþingi þegar þingnefndir fara yfir umsagnir og meta hvort ástæða sé til að taka til ábendinga sem hagaðilar gera. Mest athygli beinist að sjálfsögðu að frumvarpinu um hækkun veiðigjalda.
Á sínum tíma vakti athygli að það voru tveir ráðherrar Viðreisnar, Hanna Katrín Friðriksson atvinnuvegaráðherra og Daði Már Kristófersson fjármála- og efnahagsráðherra, sem kynntu frumvarpið. Hefur flokkur þeirra gert málið að sínu enda á hann minnstu fylgi að fagna á landsbyggðinni þar sem áhyggjur vegna málsins og vinnubragða vegna þess birtast á skýrasta hátt.
Meðal 47 umsagna sem atvinnuveganefnd hefur á milli handanna má taka sem dæmi það sem fram kemur í bréfi forsvarsmanna átta tæknifyrirtækja (KAPP ehf, Kælismiðjan Frost, Micro, Ístækni ehf., Samey Robotics, KAPP Skaginn ehf., Slippurinn DNG, Vélfag ehf.) sem hafa sérhæft sig í nýsköpun og þjónustu fyrir sjávarútveginn. Þeir lýsa yfir miklum áhyggjum vegna frumvarpsins og telja það geta haft alvarlegar afleiðingar fyrir rekstrargrundvöll og framtíð fyrirtækjanna.
Í umsögninni er bent á að hér hafi „skapast verðmæt þekking og öflugt umhverfi nýsköpunar fyrir sjávarútveginn“. Þetta hafi leitt af sér „gríðarlega verðmætasköpun fyrir greinina og aukið samkeppnishæfni íslenskra sjávarútvegsfyrirtækja“. Fyrirtækin sem vinni að þessari nýsköpun séu með þeim fremstu í heimi vegna náins samstarfs þeirra við íslensk sjávarútvegsfyrirtæki, við þróun lausna sem seldar séu um allan heim. Útflutningstekjur vaxi vegna starfsemi fyrirtækjanna og til verði fjölbreytt þjónusta og tækniþróun um allt land.
Í umsögninni eru stjórnvöld hvött til að greina betur áhrif tillagna sinna og hvaða áhrif þær hafi á afleidd störf í sjávarútvegi. Þá er lagt til við stjórnvöld að þau „vinni að tillögum að mótvægisaðgerðum sem [hafi] það að markmiði að efla fiskvinnslu og tækniþróun“. Með því verði stuðlað að tæknilausnum til að „auka nýtingu, gæði, meðhöndlun, skilvirkni og verðmæti afla sem berst á land“ í því skyni að takmarka þann afla sem sé fluttur óunninn úr landi. Mótvægisaðgerðirnar yrðu fyrst og fremst til að hjálpa fiskvinnslum að takast á við hækkun veiðigjalda, og koma í veg fyrir að mikilvæg þekking og störf hyrfu úr landi. Bjóðast forsvarsmennirnir til að útvega gögn og vinnu til að farsæl lausn finnist og dýrmæt þekking í vinnslu og þróun glatist ekki úr landi.
Hér verður ekki vitnað til annarra umsagna. Ríkisstjórn sem lætur eins og hún horfi meira til framtíðar en aðrar hafi gert en er samt í þeim sporum að fá umsögn af þessu tagi um höfuðmál sitt um hálfu ári eftir að hún er mynduð er einfaldlega með annað en þjóðarhag að leiðarljósi. Fyrir ráðherrunum vakir að ná sér niðri á einhverjum, fá útrás fyrir fordóma og sýna vald sitt hvað sem það kostar.
Það er grátbroslegt að formaður í atvinnuveganefnd alþingis skuli vera Sigurjón Þórðarson, þingmaður Flokks fólksins. Hann hefur löngum haft horn í síðu burðarása í íslenskum sjávarútvegi. Sigurjón vill loka á fjölmiðla sem gagnrýna hann. Ætli hann vilji drepa fyrirtæki sem hafna tillögum ríkisstjórnarinnar?