Skólakerfi í hafvillum
Það er dæmigert að formaður KÍ hrópi nú: Róum í sömu átt! þegar enginn fær vitneskju um hver áttin er.
Á mbl.is er í dag (20. júlí) vitnað í umsögn Viðskiptaráðs Íslands um frumvarp mennta- og barnamálaráðuneytisins um breytingu á lögum um grunnskóla. Þar segir að ráðuneytið hafi eftirlátið einum hagsmunaaðila, Kennarasambandi Íslands (KÍ), mótun stefnu og aðgerða í íslensku grunnskólakerfi.
Magnús Þór Jónsson, formaður Kennarasambands Íslands, birtir grein á Vísi fimmtudaginn 18. júlí undir fyrirsögninni Róum í sömu átt! og líkir þar ferð skólakerfisins frá 2018, sem ekki er enn lokið, við sjóferð þar sem allir eigi að róa í takt við það sem þeir vilja sem best vita.
Magnús Þór segir að árangurinn muni „liggja í því að leita í raddir sérfræðinganna sem vinna með börnum og ungmennum hvern dag“. Gæði menntunar liggi í öflugum sérfræðingahópi sem fái bakland og stuðning til að leysa þau verkefni sem við sem þjóð teljum að leiði til farsældar í framtíðinni. Lykilfólkið sem mestu ráði séu sérfræðingarnir í skólum landsins, þar liggi virðið.
Greinina má skilja á þann veg að einhver þáttaskil hafi orðið á tímum COVID-19 í afstöðu til þess hvernig staðið skuli að þróun íslenska skólakerfisins. Formaðurinn segir einnig: „Horft hefur verið til „árangurs“ út frá afmörkuðu sjónarhorni og þá helst í formi einhvers konar keppni, sem þó er óljóst hver er.“ Vill hann að frá þessu sé horfið.
Hér skal ekki dregið í efa að formaður Kennarasambands Íslands vilji sem besta skóla þótt hann geri lítið með mælanlegan árangur í starfi þeirra. Grein hans einkennist raunar af því óljósa ástandi sem ríkir í skólamálunum og má rekja til þess að spilin eru ekki lögð á borðið.
Í fyrrnefndri umsögn viðskiptaráðs segir að leyndarhyggja mennta- og barnamálaráðuneytisins flæki fyrir umbótastarfi og aðhaldi af hálfu einstakra skóla, sveitarfélaga, foreldra og almennra borgara.
Það er með ólíkindum að það sé talið skynsamlegt að loka á alla upplýsingamiðlun um árangur í starfi „80 þúsund einstaklinga frá barnsaldri upp til ungmenna á leið út í lífið“. Það eigi alfarið að treysta á ráð sérfræðinga sem fara á þeim hraða sem þeir sjálfir kjósa. Á meðan rekur bátinn til hafs og æ erfiðara verður að róa til lands að nýju.
Sé það rétt hjá viðskiptaráði að mennta- og barnamálaráðuneytið hafi útvistað málefnum grunnskólans til kennarasambandsins hefur formaður þess vísað málinu í hendur sérfræðinga og krefst nú hollustu við þá af félagsmönnum sínum og öllum almenningi.
Miðstöð sérfræðinganna lýtur stjórn forstjóra sem segir að halda verði upplýsingum leyndum, aðeins sé á færi sérfræðinga að skilja þær. Ráðuneytið leggur blessun sína yfir þá skoðun og einnig yfir að lyktir sérfræðivinnunnar dragist von úr viti.
Það er dæmigert að formaður KÍ hrópi nú: Róum í sömu átt! þegar enginn fær vitneskju um hver áttin er. Nauðsynlegt er að stefna sé mörkuð og hún samþykkt til að róið sé til sömu áttar.