Dagur í Leibzig
Stutt myndasaga
Mánudaginn 16. september 2024, daginn sem þýska ríkisstjórnin herti gæslu á landamærum Þýskalands og gjörbreytti þannig útlendingastefnu sinni og daginn sem mannskæð flóð voru austan og sunnan við Þýskaland héldu félagar í MR-64 frá Dresden til Leibzig undir leiðsögn Kristínar Jóhannsdóttur og Magnúsar R. Einarssonar í í skoðunarferð undir merkjum Bændaferða.
Það rigndi mikið þegar ekið var eftir hraðbrautinni og gott að regnhlíf var með í för.
Við komuna til Leibzig var fyrst farið að tröllauknu minnismerki frá 1913 sem reist var til minningar um orrustuna við Leibzig 100 árum fyrr . Napóleon Bónaparte tapaði þar orrustu við heri Rússa,, Prússa, Austurríkismanna og Svía. Er þetta ein mannskæðasta orrusta sögunnar, háð 18. október 1813. Hundruð þúsunda féllu. Minnisvarðinn er næsta ógnvekjandi og átti að minna á mátt Þýskalands. Tjörnin táknar tár syrgjenda.
Þetta áhrifamikla verk var reist á þeim stað þar sem bænahús gyðinga stóð í Leibzig. Nazistar kveiktu í því kristanótttina 1939,.
Leikið á orgel í Thamasarkirkjunni þar sem Johann Sebastian Bach var kantor,
Úr Nikulásarkirkjunni.
Á þessu torgi við Nikulásarkirkjuna komu tugir þúsunda manna saman hvað eftir annað árið 1989 og kveiktu með eldmóði sínum neista sem varð að báli og Berlínarmúrinn féll 9. nóvember 1989. – Myndin staðfestir að þarna var hætt að rigna eins og spáð var að myndi gerast eftir klukkan 14.00.