Trump fer í stríð
Eftir að Trump sagðist fresta ákvörðun varðandi Íran sætti hann ámæli á heimavelli fyrir hugleysi: Hann talaði digurbarkalega en þyrði engu þegar á reyndi.
Almennt hafa þeir sem kallaðir eru í spjallþætti, til dæmis hér á Íslandi, ekki annað en eigin tilfinningar við að styðjast þegar þeir tjá sig um óorðna hluti. Fullyrðingar þeirra sem sögðu, jafnvel síðast í gær, að Trump myndi ekki gefa fyrirmæli um árás á kjarnorkustöðvar Írans reyndust alrangar nokkrum klukkustundum síðar.
Donald Trump hafði þó gefið til kynna mánudaginn 16. júní þegar hann yfirgaf G7-fundinn í Albertafylki að annað en vopnahlé í Íran kallaði á nærveru hans í Washington. Degi síðar gerði hann lítið úr þeirri skoðun leyniþjónusturáðgjafa síns að ekki þyrfti að óttast kjarnavopn Írana. Fimmtudaginn 19. júní sagðist hann ætla að taka ákvörðun innan tveggja vikna hvort ráðist yrði á Íran.
B2-sprengjuþota tekur eldsneyti á flugi.
Allt sýndi þetta að spurningin snerist ekki um hvort ráðist yrði á Íran heldur hvenær Bandaríkjaher teldi sig hafa stöðu til þess. Tveimur sóknarflotum bandarískra flugmóðurskipa var stefnt á þá staði þar sem skipin myndu nýtast í átökum við Íran. Bandarískum eldsneytisflugvélum var flogið yfir Atlantshaf í nágrenni Mið-Austurlanda. B2-sprengjuvélum með eldsneytisvélum var flogið frá Missouri í Bandaríkjunum til Guam á Kyrrahafi í um 10.000 km fjarlægð frá Íran. Þetta eru einu vélarnar sem geta borið nægilega öflugar sprengjur til að valda tjóni á kjarnorkustöð Írana neðanjarðar í Fordow-fjalli. (Það skal tekið fram að þessum vélum var flogið til Guam í taktísku blekkingarskyni – B2-vélarnar sjö sem notaðar voru til árása á Fordow var flogið beint frá Missouri til skotmarkanna.)
Pólitískt var mikið í húfi fyrir Trump. Hann lofaði í kosningabaráttunni að halda Bandaríkjunum frá hernaði. Hann hefur margítrekað að hann vilji ekki stríð. Stór hópur kjósenda hans í MAGA-hreyfingunni svonefndu vill einangra Bandaríkin. Innan flokks repúblikana er hins vegar einnig öflug hreyfing sem vill ekki að Bandaríkjastjórn dragi sig í hlé á alþjóðavettvangi eða láti traðka á sér. Dæmin tala:
Joe Biden tapaði tiltrú vegna þess hvernig hann stóð að brottflutningi bandaríska hersins frá Afganistan. Myndirnar af upplausninni á Kabúl-flugvelli standa mörgum fyrir hugskotssjónum.
Barack Obama tapaði tiltrú eftir að hann dró strik í sandinn og sagði að beitti Bashar al-Assad efnavopnum í borgarastríðinu í Sýrlandi yrði sér að mæta. Orðin reyndust marklaus. Obama stóð einnig fyrir milljarða greiðslum til Írana vegna gervisamnings til að hemja kjarnavopnaþróun þeirra.
Eftir að Trump sagðist fresta ákvörðun varðandi Íran sætti hann ámæli á heimavelli fyrir hugleysi: Hann talaði digurbarkalega en þyrði engu þegar á reyndi. Brýnt var fyrir honum að nú fengi hann tækifæri til að sýna eigin styrk og Bandaríkjanna. Gerði hann það ekki, hefðu Bandaríkin engan fælingarmátt undir hans stjórn.
Með árásinni í nótt urðu þáttaskil. Menn geta býsnast yfir henni eða fagnað. Deilt um hvort hún sé lögleg eða ekki. Mestu skiptir hver áhrif hennar verða. Eyðilagðist stöðin í Fordow? Hvert verður andsvar Írana? Stríð eða friður?
Íranir eru 90 milljónir manna. Persar með ævaforna menningu og sögu. Þeir láta ekki aðra traðka á sér þótt þeir hafi áratugum saman látið öfgafulla klerkastjórn ráða örlögum sínum með hatur og kröfu um gjöreyðingu á Ísrael (litla Satan) og Bandaríkjunum (stóra Satan) að leiðarljósi. Nú hefnist fyrir þá illsku.