Þessa ræðu flutti ég úr stólnum í Þingvallakirkju 17. júní við messu hjá séra Kristjáni Vali Ingólfssyni, sem þjónar nú á Þingvöllum. Kirkjan var þéttsetin og þjóðsöngurinn sunginn fjórraddaður fyrir tilstilli prests og Margrétar Bóasdóttur prestsfrúar. Að lokinni messu var boðið í kirkjukaffi í Valhöll. Veðrið var bjart og fallegt en það blés dáilítið.

Grein þessa ritaði ég sem svargrein við grein Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur í Morgunblaðinu 12. júní, sem hér dómsmálaráðherrann.

Ég skrifaði þessa grein í Morgunblaðið til þess enn að árétta þá stefnu, sem Reykjavíkurborg hefur mótað varðandi lágmarksþátttöku í atkvæðagreiðslum almennings. Vil ég ekki una því, að haldið sé fram, að með kynningu á þessum ákvörðunum borgaryfirvalda sé ég að búa mig undir að „ræna“ rétti af landsmönnum.

Grein þessa skrifaði ég, þegar mér þótti nóg um, að verið væri að eigna mér þá ákvörðun R-listans við flugvallarkosninguna 2001, að hún væri ekki bindandi,  nema 75% kjósenda tækju þátt í henni.