Mánudagur 05. 05. 14

Við það er ekkert að athuga að teknar séu saman upplýsingar innan ráðuneytis um mál sem er á döfinni og snertir ráðuneytið. Þetta var gert í innanríkisráðuneytinu þegar boðað var til mótmæla við húsakynni þess vegna hælisleitanda. Lögfræðingur innan ráðuneytisins tók saman minnisblað að beiðni skrifstofustjóra um stöðu hælisleitandans. Í niðurstöðu héraðsdómara vegna máls sem rekið er vegna rannsóknar á því hvort brotin hafi verið þagnarskylda með því að koma efni minnisblaðsins á framfæri við fjölmiðla segir:

„Í minnisblaðinu er m.a. vikið að því að í beiðni um frestun réttaráhrifa úrskurðar ráðuneytisins í máli hælisleitandans hafi komið fram að hann væri nú í sambandi við nafngreinda íslenska stúlku, en áður hafi hann verið í sambandi við aðra konu sem hafi stöðu hælisleitanda. Sú síðargreinda eigi von á barni og sé A mögulega faðir þess. Þá kemur fram í minnisblaðinu að í beiðninni sé því haldið fram að A hafi stöðu grunaðs manns í tveimur málum sem séu til rannsóknar hjá lögreglunni á Suðurnesjum. Í því eintaki minnisblaðsins sem lögfræðingur ráðuneytisins tók saman er enn fremur vikið að því að í hælismáli konunnar, sem eigi von á barni, sé því borið við að hún sé mansalsfórnarlamb.

Rannsókn lögreglunnar hefur leitt í ljós að umrætt minnisblað var vistað á opnu drifi ráðuneytisins. Skrifstofustjóri sendi það með tölvupósti til ráðuneytisstjóra, ráðherra og tveggja aðstoðarmanna ráðherra kl. 17:17 hinn 19. nóvember 2013.“

Vandséð er hvað sé óeðlilegt við að upplýsingar af þessu tagi séu teknar saman innan ráðuneytis til að upplýsa yfirmenn þar um mál sem er á döfinni. Um það er í sjálfu sér ekki ágreiningur heldur hitt að upplýsingar sem raktar eru til þess sem þarna segir hafi birst í blöðum. Fréttastjóri Morgunblaðsins neitar réttilega að skýra frá heimildarmanni blaðsins og nýtur til þess stuðnings dómara.

Velti niðurstaða lögreglurannsóknar á að fá vitneskju um heimildarmann blaðamanns með því að yfirheyra fréttastjórann lýkur rannsókninni einfaldlega án niðurstöðu.