Hér á landi er óvild í garð Sjálfstæðisflokksins sameiningartákn þeirra sem berjast fyrir vinstrimennsku. Má segja að þetta hafi sterkan svip á íslensk stjórnmál í um 20 ár.

Boðað er að greindir verði „aumir blettir“ og tekið á þeim í ljósi ofsaveðursins. Hvarvetna verður niðurstaðan sú að taka verði ákvarðanir.

Fyrir löngu er tímabært að brugðið sé meiri birtu á gang þessara mála og annað sem varðar dómstólana og samskipti lögmanna við fréttamenn.

Hvergi í uppgjörsblaði Markaðarins er vikið að aðildinni að evrópska efnahagssvæðinu (EES). Hún er svo sjálfsögð umgjörð í íslensks atvinnu- og fjármálalífs að ekki þarf að ræða hana sérstaklega.

Greininni á Axios ljúka blaðamennirnir með því að segja að líklega sé ekki tilviljun að jólasveinninn valdi skorsteininn til að koma með gjafirnar!

Fyrir rúmum 200 árum gerðu járnbrautirnar jólakortið lífvænlega viðskiptahugmynd. Nú hafa samgönguleiðir breyst og þar með dreifing jólakveðja. Við kveðjum jólakortið með söknuði.

Byltingin í upplýsingamiðlun kallar á breytt viðhorf. Aðgangur að alþjóðlegu sjónvarpi og netinu gerir okkur að þátttakendum í stórviðburðum líðandi stundar. Þetta gjörbreytir viðhorfi til miðlunar og móttöku.

Í umhverfis- og auðlindaráðuneytinu ríkir álíka mikil þröngsýni og í heilbrigðisráðuneytinu þar sem ofstjórn og ofríki í krafti úreltrar stjórnmálastefnu ræður ferð.

Þess er hvergi getið í fréttum hér af málinu að þær eru saman í þingflokki í Strassborg Þórhildur Sunna og Liliane Maury Pasquier. Sitja þar báðar sem sósíalistar.

Málið gekk síðan til mannréttindadómstólsins í Strassborg (MDE), meirihluti undirdeildar hans tók undir með excel-liðinu og fann að skipuninni í landsrétt.

Trump og menn hans hafa lagt sig fram um að kynna ákæruna og málssókn demókrata sem flokkspólitískt útspil - sama segir Þórhildur Sunna um bréf Ásmundar Friðrikssonar til Strassborgar.

Sagði bæjarstjórinn að takmörkun á ferðum hestvagnsins laugardaginn 14. desember hefði verið málamiðlun af hálfu bæjaryfirvalda og hún gilti aðeins þennan eina dag.

Það var nauðsynlegt að skýra til hlítar hvað gerðist með Tetra-sambandið í Skagafirði. Að fella þann dóm yfir því sem gert var í forsíðufrétt Morgunblaðsins var ótímabært.

Miðað við fyrirheit forsætisráðherra eftir ofsaveðrið 10. desember hlýtur ríkisstjórnin að bretta um ermarnar og ráðast í endurbætur á flutnings- og dreifikerfi raforku.

Þegar menn komast af ásakanastiginu vegna ofsaveðursins ber að vinna áætlanir og framkvæma þær.

Í tilefni af ráðningu útvarpsstjóra og vegna skýrslu ríkisendurskoðunar kaus stjórn RÚV ohf. að hefja fjölmiðlaspuna sem rýrir trúverðugleika hlutafélagsins og stjórnar þess.

Nú vann Íhaldsflokkurinn undir Boris Johnsons forystu mesta meirihluta á þingi frá 1987 þegar Margaret Thatcher leiddi flokkinn.

Að breyta þessu hneyksli í Namibíu í vandamál fyrir Sjálfstæðisflokkinn af því að hann hafi „sérstakt dálæti á stórútgerðarmönnum“ er langsótt hjá Kolbrúnu Bergþórsdóttur.

Píratinn Helgi Hrafn Gunnarsson hefur farið hamförum gegn þessu máli í ræðum á alþingi. Hann segir um samkomulag ríkis og kirkju frá 1997 „óheiðarlegasti samningur sem ég hef nokkurn tímann vitað af“.

Víðar í bókinni Flug nefnir Olga Tokarczuk Ísland og við lesturinn vaknaði spurning um hvort hún hefði komið hingað eða kynnst landi og þjóð af frásögn einhvers af mörg þúsund Pólverjum sem hér hafa dvaldist.

Formaður Dómarafélagsins gefur til kynna að afstaða pólsku ríkisstjórnarinnar ráði mati dómara í máli Íslands fyrir Mannréttindadómstóli Evrópu.

Ísgerður Gunnarsdóttir, stjórnandi krakkafrétta, sagði í Morgunblaðinu 4. desember að stjórnendum fréttanna hefði verið um megn að segja á annan veg frá falli múrsins.

Margrét kynnti verkefni sitt vel og skilmerkilega og andmælendur færðu góð rök fyrir athugasemdum sínum en sögðu styrkleika ritgerðarinnar yfirgnæfa veikleikana.

Þessi skýring dugar ekki til að eyða grunsemdum um að forsetinn hafi einfaldlega verið sáttur við það sem á borð var borið.

Nú bregður svo við að tréð á Trafalgartorgi þykir of ræfilslegt til að vera borgarprýði. Tréð er sagt 90 ára gamalt og var hoggið við Trollvann skammt frá Osló.

Frumkrafan til skólanna hlýtur að vera að þeir tryggi nemendum grunnhæfni þannig að þeir geti nýtt sér hana að eigin vild.

Hafi þetta allt verið gert svona vitleysislega að ráði Capacent má spyrja hvernig unnt sé að treysta ráðum fyrirtækisins þegar loks kemur að því að velja nýjan útvarpsstjóra.

Þegar kemur að heilsutengdum forvarnarúrræðum eldra fólks er óþarfi að finna upp hjólið. Það á að framkvæma í stað þess að halda áfram að tala.

Mér var því Snorri ofarlega í huga þegar ég ávarpaði lögreglumennina sem voru mun fleiri en 30 eins og sést hér af myndunum sem Júlíus Sigurjónsson tók.

Á grundvelli samningsins ættu EES-ríkin lifandi og kraftmikið samstarf sem væri í sífelldri þróun, hún yrði ekki stöðvuð.

Skattgreiðendur greiða árlega um 5.000 milljónir til RÚV. Capacent vill leyna þá hverjir sækja um starf útvarpsstjóra – stjórn RÚV hlýðir.

Að lokaatkvæðagreiðsla um fjárlagafrumvarpið fari fram um miðjan dag og ljúki fyrir kvöldmatarhlé er einnig til marks um breytt og bætt vinnubrögð á alþingi.

Reynslan af Reykholtsverkefninu og skipulag þess gat af sér nýtt enn stærra rannsóknarverkefni undir heitinu Ritmenning íslenskra miðalda.

Umræður í þessa veru skorti einmitt þegar ákvörðun var tekin um að Þórhildur Sunna yrði nefndarformaður í stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd þingsins eftir að hafa verið talin brotleg við siðareglur þingmanna.

Þrátt fyrir hertu lögin halda nýir stjórnendur ríkisútvarpsins áfram að skjóta sér á bakvið „óvissu“ um vilja löggjafans. Lög eru einfaldlega brotin af ásetningi – nú með þeirri skýringu að „óvissa“ ríki um virðisaukaskatt!

Þarna var því ekki aðeins um samspil við úrvinnslu gagna að ræða heldur samhæfða fjölmiðlaaðgerð af nýju tagi sem vert er að veita athygli.

Enginn hefur reynt á nokkurn hátt að bregða fæti fyrir að réttvísin nái fram að ganga í Namibíumáli Samherja.

Í Brussel flutti ég fjórar ræður um EES-skýrsluna og heimsótti höfuðstöðvar NATO