Fimmtudagur, 25. 02. 10.

Í dag skrifaði ég pistil hér á síðuna, þar sem ég tek saman efni úr frásögnum erlendra blaða um þá niðurstöðu framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins, að Ísland sé tækt til viðræðna um ESB-aðild.

Af þessum frásögnum ræð ég, að áhugi ESB á Íslandi sé vegna þess, að í Brussel líta menn á Ísland sem hlið að norðurskautinu. Þá er því einnig haldið skýrt fram, að Íslendingar verði að opna fiskimið sín, hafnir og eignarhald á sjávarútvegsfyrirtækjum. Sé ekki fallist á þessa meginþætti sjávarútvegsstefnu ESB, náist ekki sameiginleg niðurstaða.

Fróðlegt væri að vita, hvað ESB-aðildarsinnar séu fúsir til að verja mörg hundruð milljónum eða mörgum milljörðum króna til að afla svara, sem eru í raun augljós. Íslendingar breyta ekki sjávaraútvegsstefnu ESB með aðild sinni.  Að telja sér trú um annað er blekking. Að verja stórfé og óteljandi mannárum í þágu þessarar blekkingar er fráleitt.